Archive

Auto immuunziekte bij je hond

Auto immuunziekte hond

Net als de mens kan ook de hond te kampen krijgen met een auto immuunziekte. Een auto immuunziekte is een ziekte die het eigen immuunsysteem aanvalt. Het immuunsysteem helpt je hond ziektes te boven te komen door de bacteriën en virussen in zijn lichaam op te sporen, te bestrijden en de gezondheid te herstellen.

Soms denkt het imuunsysteem dat iets bedreigend is voor het lichaam terwijl het dat niet is. Een voorbeeld daarvan zijn allergieën. Bij een auto immuunziekte is het immuunsysteem in de war en valt de goede cellen aan omdat het denkt dat dit lichaamsvreemde cellen zijn. Anders gezegd valt het immuunsysteem van je hond zichzelf aan omdat je hond zich probeert te beschermen tegen zichzelf. Voorbeelden van auto immuunziekten zijn schildklierontstekingen, darmproblemen, huidziekten en -ontstekingen die ook de slijmvliezen kunnen aantasten.

Oorzaken auto immuunziekte bij je hond

Steeds meer dierenartsen stellen de diagnose dat een hond leidt aan een auto immuunziekte. Dat komt onder andere doordat de dierenarts steeds meer te weten komt over de verschillende soorten auto immuunziekten. Vooral schildklierafwijkingen meldt men steeds vaker.

De oorzaken voor auto immuunziekten zijn niet eenduidig. Wel duidelijk is dat er sprake moet zijn van een trigger. Zo kan het liggen aan een verwonding of het kan emotioneel van aard zijn. Stress, oververmoeidheid, inentingen, een tekenbeet en blootstelling aan gifstoffen zijn allemaal factoren die kunnen leiden tot een auto immuunziekte.

Ook de genen spelen een grote rol. Sommige auto immuunziekten zijn erfelijk. Sommige rassen zijn ontvankelijk voor bepaalde auto immuunziekten. Zo blijken bijvoorbeeld Cocker Spaniels meer aanleg te hebben om de immuunziekte hemolytische anemie (IMHA), oftewel bloedarmoede, te krijgen.
Chronische auto immuunziekten die erfelijk worden overgedragen, breken niet altijd uit. Dit gebeurt alleen als er sprake is van de eerder genoemde trigger. Dat hoeft dus niet te gebeuren.

Het mag duidelijk zijn dat het voor een dierenarts niet makkelijk is om de diagnose te stellen.

Vaker voorkomende auto immuunziekten hond

Bepaalde auto immuunziekten bij honden komen vaker voor dan andere. Auto immuunziekten die minder vaak voor komen bij alle honden, komen echter bij bepaalde hondenrassen wel weer vaker voor. Afhankelijk van het hondenras dat je hebt, is het daarom goed om te bekijken of jouw hond gevoeliger is voor een auto immuunziekte die niet in het rijtje van vaker voorkomende immuunziekten staat.

Een voorbeeld is de auto-immuunziekte Symmetrische Lupoїde Onychodystrofie (SLO): Deze auto-immuunziekte komt weinig voor maar als de ziekte voorkomt, zien we dat vaker gebeuren bij grotere hondenrassen zoals de Rottweiler en de Duitse herder.

Schildklierafwijkingen

Zoals al eerder kort aangegeven zijn schildklierafwijkingen de meeste gemelde auto immuunziekten bij honden. Onbehandeld kan de auto immuunziekte aan de schildklier ervoor zorgen dat de schildklier niet meer functioneert. Dit traject gaat heel geleidelijk en kan lang duren. De volgende symptomen kunnen optreden: haaruitval, lusteloosheid en/of sloomheid. Ook minder vaak voorkomende symptomen kunnen optreden zoals epilepsie. Daarom is het belangrijk om je hond goed door een dierenarts te laten onderzoeken en te laten behandelen.

Huidziekten Lupus en Pemphigus

Huidklachten door een immuunziekte zijn ook bekend. Twee van deze immuunziekten zijn Lupus en Pemphigus die men gemakkelijk door elkaar haalt. Het onderscheid is in principe voor de behandeling niet belangrijk omdat de behandeling van de beiden immuunziekten hetzelfde is. De dierenarts diagnosticeert je hond met deze huidziekten door een uitgebreid bloedonderzoek te doen.

Lupus

Lupus is er in twee vormen. Bij de mildere variant heeft je hond last van huidirritatie, zweren (vooral bij de kop) en haaruitval. Na deze vorm van Lupus die men Discoïde Lupus noemt, krijgen sommige honden de meer ernstige andere variant: Lupus Erysthematosus (SLE). Bij deze variant van Lupus vertoont je hond veel verschillende symptomen die je hond uiteindelijk fataal kunnen zijn.

Lees verder over Lupus.

Pemphigus

Als je hond een vorm van pemphigus heeft, krijgt je hond last van zweren, blaasjes, puisten en korsten bij zijn kop, bek en vaak ook bij de voetzolen. In het meest ernstige geval, tast Pemphigus ook de slijmvliezen van je hond aan. Pemphigus is er in vier verschillende soorten:

  • Pemphigus Foliaceus: deze vorm van Pemphigus is zeldzaam en zorgt voor blaarvorming bij je hond. Wat opvalt bij deze vorm is het depigmenteren van de neus en lippen. Vervolgens krijgt je hond bij de mond en het hoofd onder andere last van huidirritatie, korsten, kale en rode plekken, wat ook wel lijkt op een schimmelinfectie. Toch maken honden die leiden aan Pemphigus Foliaceus vaak een gezonde indruk. Secundaire infecties treden bij sommige honden ook op als bijvoorbeeld de zweren barsten.
  • Pemphigus Erythematosus: deze vorm van Pemphigus is plaatselijk (de korstvorming zie je voornamelijk bij de kop, bek en poten van je hond) en een mildere vorm van Pemphigus Foliaceus.
  • Pemphigus Vulgaris: dit is de meest ernstige vorm van Pemphigus. Naast de symptomen die kenmerkend zijn voor Pemphigus Foliaceus, zorgt deze vorm ook nog voor diepe zweren in de huid van je hond. Ook de slijmvliezen van je hond (de bek, het tandvlees, de neus, oksels, anus en oogleden) tast deze vorm van Pemphigus aan.
    Deze gemene vorm heeft vaak nare gevolgen voor je hond. Zo kan je hond last krijgen van jeuk, pijn, koorts, kreupelheid, depressie of anorexia (omdat je hond vanwege de mondzweren niet goed kan eten).
  • Pemphigus Vegetans: Bij deze vorm van Pemphigus heeft je hond mildere zweren. Men spreekt ook wel van een mildere variant van de Pemphigus Vulgaris. Pemphigus Vegetans komt bij weinig honden voor.

Behandeling van Lupus en Pemphigus

Behandeling van Lupus en Pemphigus is mogelijk. Je dierenarts zal in de meeste gevallen corticosteroïden (prednison) voorschrijven en medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken (bijvoorbeeld Immuran of Prednison). Antibiotica krijgt je hond ook als hij last heeft van infecties vanwege de Pemphigus (secundaire infecties). Sommige honden genezen van Pemphigus andere honden moeten hun hele leven medicijnen krijgen. Dit hangt ook af van de vorm van Pemphigus die je hond heeft.

Gegeneraliseerde Demodex

Een andere auto-immuunziekte is gegeneraliseerde demodex. Je hond kan dan niet tegen de aanwezige demodexmijten en krijgt over zijn hele lichaam kale plekken. Onbehandeld kan je hond last krijgen van secundaire infecties zoals koorts en is het mogelijk dat deze ziekte je hond fataal wordt. Behandeling door een dierenarts is dus erg belangrijk.

Behandeling auto immuunziekte hond

Sommige immuunziekten zijn levensbedreigend. Leidt je hond aan een auto immuunziekte dan is het zaak je hond zo snel mogelijk te behandelen. Bij tijdige behandeling kan de schade beperkt blijven. Vaak schrijven dierenartsen Prednison voor bij een acute uitbraak van een immuunziekte. Dit middel werkt ontstekingsremmend maar heeft ook nare bijwerkingen zoals grote eetlust (wat bij langdurig gebruik kan leiden tot overgewicht) en veel drinken (en dus plassen).

Fokkers mogen niet fokken met honden die een chronische auto-immuunziekte hebben. Ook als het lijkt dat de hond genezen is na het toedienen van medicijnen, blijft het risico op het erfelijk overdragen van de ziekte altijd bestaan.

Ga terug naar het menu: Hondenziekten.

Andere hondenziekten

Lees direct meer over:

Read More →
Jasper
oktober 14, 2015
De auto-immuunziekte tast de wortel van de nagel aan en zorgt voor een pijnlijke zwelling. ©Jared Zammit, op Flickr. Licensie: Creative Commons BY-SA 2.0

Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie (SLO)

Auto-immuunziekte Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie

Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie of Symmetrische Lupoïde Onychitis (SLO) is een auto-immuunziekte die niet veel voorkomt, maar wel eerder bij grotere dan kleine rassen optreedt. Duitse Herders en Rottweilers van jonge tot middelbare leeftijd zijn hondenrassen waarbij SLO vaker is geconstateerd.

 

De auto-immuunziekte tast de wortel van de nagel aan en zorgt voor een pijnlijke zwelling. ©Jared Zammit, op Flickr. Licensie: Creative Commons BY-SA 2.0Bij deze ziekte valt het immuunsysteem het eigen lichaam en in dit geval de nagels aan. De nagels worden hierdoor door het eigen lichaam afgestoten waardoor ze uitvallen of helemaal loslaten wat vaak gebeurt bij meerdere poten. Onbehandeld verliest de hond de nagels van alle vier de poten. SLO is een hele pijnlijke aandoening voor je hond omdat de onderhuid in de poot ontstoken raakt. Door die ontsteking ontstaat er een zwelling die nergens heen kan.

Andere symptomen van SLO zijn:

  • likken aan de poten die pijn doen.
  • ontstoken nagelbed.
  • misvormd teruggroeiende nagels.
  • acute kreupelheid: Omdat de nagels tijdens het lopen de grond raken en dit de hond pijn doet, probeert hij de poten (en nagels) waarvan hij last heeft te ontzien.
  • helemaal niet meer willen lopen of spelen.

Ondanks de pijnlijke nagels is de hond verder gezond. De auto-immuunziekte tast de wortel van de nagel aan waardoor de symptomen pas na drie tot vier maanden optreden.

Let op: SLO is niet hetzelfde als Lupus bij honden (SLE).

Acute kreupelheid en likken aan de poot die pijn doet, zijn symptomen van SLO. ©Oakley Originals, op Flickr. Licensie: Creative Commons BY 2.0

Vaststellen van SLO

Als je merkt dat je hond de symptomen vertoont die hierboven staan opgesomd en je weet dat je hond verder gezond is, dan is het verstandig om een afspraak met je dierenarts te maken en je hond alvast visolie of Omega 3 tabletten te voeren. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat visolie SLO onderdrukt. Ook gaat visolie de ontsteking tegen en werkt het bij sommige honden pijnstillend.

Bij de dierenarts kan er een diagnose gesteld worden aan de hand van het klinische beeld en de historie van de hond. Om te kijken of er bacteriën in de cellen aanwezig zijn, wordt zogenaamd cytologisch onderzoek uitgevoerd. Blijkt dan dat je hond een bacteriële infectie heeft dan krijgt je hond antibiotica.

Om vast te stellen dat je hond SLO heeft, moet er een teen van je hond verwijderd en onderzocht worden. Dit is een erg drastische maatregel dus veel dierenartsen starten de behandeling voor Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie op basis van de symptomen die optreden. Ook moeten zij daarbij andere ziekten uitsluiten zoals infecties, tumoren en trauma’s die ook voor nagelproblemen kunnen zorgen. Als de behandeling aanslaat en andere ziekten zijn uitgesloten is dit genoeg zekerheid om te kunnen zeggen dat je hond leidt aan Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie.
De auto-immuunziekte SLO is onder meer te behandelen met visolie, antibiotica en ontstekingsremmers. ©Jai Mansson, op Flickr. Licensie: Creative Commons BY-SA 2.0

Behandelen van SLO

Zoals eerder al gezegd is het toedienen van visolie of Omega 3 tabletten belangrijk als je hond aan SLO leidt. Andere medicijnen die je hond nodig heeft tegen SLO:

  • Vitamine E
  • Antibiotica
  • Ontstekingsremmers
  • Prednison

Verder kun je losse nagels verwijderen, wat de pijn verminderd. Als de nagels niet meer uitvallen dan heeft de hond ook geen pijn meer. Het behandelen van SLO is echter geen eenmalige behandeling. Na het geven van de medicatie wordt na vier maanden gekeken of de behandeling aanslaat en zo ja, of de hoeveelheid voorgeschreven medicatie goed is of naar beneden kan. De dierenarts bepaalt in dat geval weer na vier maanden of de lagere dosering medicatie voldoende aanslaat of problemen oplevert.

Andere hondenziekten

Lees direct meer over:

Read More →
Jasper
oktober 8, 2015